“Kudüs’ün Haçlı İşgali” başlıklı konferans

(Aşağıdaki ders videosu)

Birinci Haçlı Seferi’nin Kutsal Şehir’in surlarına gelişi ve MS 1099’da kuşatılması

Haçlı kuvvetlerinin öncüleri, MS 1099 yılının yedinci Haziran’ında kutsal şehrin surlarına ulaştılar ve bu kuvvetler nihayet duvarlarına saldırana kadar kuşatmaya ve kısıtlamaya başladılar.

 

 

 

Müslümanlar, Birinci Haçlı Seferi’nin genel olarak Filistin’e, özel olarakda Kudüs’e yönelik tehlikesini fark ettiler. Bunun için de şehri korumak ve savunmak isteyen bir dizi önlem aldılar. Bu önlemler şunları içerir:

 

 

 

• Haçlıların bundan faydalanmasını önlemek için şehrin etrafında bulunanları kaynak ve kaynak suyuyla yok edin ve bozun.

 

 

• Sığırları ve sürüleri mağaralarda ve mağaralarda saklayın.

 

• Şehrin surlarını güçlendirmek ve duvarlarının bütünlüğünü sağlamak.

 

 

• Hıristiyanlar, Haçlılarla işbirliği yapmaktan korktukları için şehirden sürüldüler.

 

 

Haçlılar şehri ele geçirir ve sakinlerini katleder

 

 

 

Haçlılar, kuşatmasından yaklaşık kırk gün sonra, MS 1099 Temmuz ayının on beşi Cuma günü şehri ele geçirdiler.

 

“Kudüs’ün Haçlı İşgali” başlıklı bir konferansta devam etti

Haçlıların şehre saldırmadaki başarısından sonra, sakinlerine karşı korkunç bir katliam yaptılar, Ölü sayısının yetmiş bine ulaştığı yerde, tarihçi İbn-i Atheer’e göre, Bazı Batılı kaynaklar, Mescid-i Aksa’nın avlusundaki ölü sayısını on bin olarak veriyor.

 

 

Kudüs’te Haçlıların getirdiği topografik değişiklikler

Kudüs’te Haçlıların getirdiği topografik değişiklikler iki kategoriye ayrılabilir:

1. Aşağıdakiler de dahil olmak üzere yeni amaçlara hizmet etmek için mevcut bazı binalarda işlevsel değişiklik: Şafi’i okulunu kiliseye dönüştürmek (Aziz Anne). Mescid-i Aksa, Haçlı kralının ikametgahı oldu, Sonra Taoist şövalyelerin koltuğu oldu Kaya Camii’nin Kubbesi Rab’bin tapınağı oldu.

2. Aşağıdakiler de dahil olmak üzere yeni nüfusun ihtiyaçlarını karşılamak için yeni binaların inşası: Davut Kulesi’nin doğusundaki Haçlı kralı için yeni bir saray inşası.Şehrin farklı bölgelerinde Avrupalı ve Doğu hacılar için otel ve pansiyonlar inşa edildi. Şehrin kapılarının ve sokaklarının isimlerini değiştirdi.

 

St. Anne Kilisesi

 

 

Haçlıların şehre yerleşmesi

 

“Kudüs’ün Haçlı İşgali” başlıklı bir konferansta devam etti

MS 1099’da Haçlılar tarafından işlenen katliam, şehrin tüm eski sakinlerinin boşaltılmasına yol açtı. Onların yerini, konutlarını işgal eden ve içinde buldukları her şeye el koyan Haçlılar aldı. Fakat Yeruşalim’e girenler kalmadılar ve oraya yerleşmediler. Kutsal şehrin ele geçirilmesine katılanların çoğu, menşe ülkelerine veya Haçlılar tarafından işgal edilen diğer bölgelere, özellikle de kıyı şehirlerine gitti.

 

 

Haçlı tarihçisi William el-Suri’ye göre, “Katar’ın nüfusu gözle görülür derecede küçüktü ve sokaklarından birini işgal etmek için çok az oldukları için aşırı yoksulluk içinde yaşıyordu.”

Bu, elbette, işgalden sonraki ilk yıllarda Haçlıları korku ve güvensizlik içinde bıraktı.

 

 

 

 

Haçlı Kralı I. Baldwin, Kutsal Şehir’deki insan personel sıkıntısı sorununu çözmek için ne gibi adımlar attı?

 

 

• Ürdün Nehri’nin doğusunda yaşayan Hıristiyanları, daha iyi yaşam koşulları vaat ettikten sonra şehre gelmeye teşvik etti.

 

• Kral yeni sakinlere şehrin büyük bir bölümünü verdi.

 

• Doğu Hıristiyanları ve Batı Hıristiyanları arasındaki evlilikleri teşvik etti.

 

Ve Kutsal Şehir’in nüfusundaki artışla ilgili bir şey daha ekliyoruz, MS 1120’de Kral II. Baldwin, tüm gıda maddelerinin gümrük vergilerinden muaf tutulduğu bir yasanın çıkarılması çağrısında bulundu. Özellikle de onlardan Kudüs’e gelenler.

 

 

Kudüs kırsalında Haçlılar tarafından kurulan en önemli yerleşim yerleri
:

 

 

• El-Bireh’in yerleşimi ve Büyük Adanmışlık Alanı anlamına gelen “Magna Mahumeria” olarak biliniyordu. Bu yerleşimin arazisi birkaç ürünle ekildi ve Latin din adamlarına tabi oldu.

 

• Kubeybe yerleşimi, küçük ibadet alanı anlamına gelen “Parva Mahumeria” olarak biliniyordu.

 

• Bu yerleşimin sakinleri demircilik, marangozluk, ayakkabıcılık, tarım, bahçecilik ve meyve bahçeleri olarak çalıştılar.